De heren hadden nog maar twee keer met elkaar gefietst maar daar was in de wedstrijd niets van te merken. Ze vlogen over de baan, waarin ook een klimmetje was opgenomen. Over de ruim 30 kilometer reden ze met een gemiddelde snelheid van 37,8 kilometer met als uitschieter een maximale snelheid van 51 kilometer over één ronde.
Erg knap met zo weinig training en gewenningstijd met en aan elkaar. Daarnaast speelde de drukkende warmte ook nog een rol. Maar aan het einde van de koers lag er een rood-witblauwe trui met bijbehorende gouden medaille voor Leon en Wytse klaar en werd het Nederlandse volkslied gespeeld. De 6e titel was wederom veroverd.
Nog twee weken de tijd om meer op elkaar ingespeeld te raken en te trainen. Want op 15 september wacht het volgende NK, nu op de tijdrit in Amsterdam. En ook deze wil Leon voor de zevende keer prolongeren. Zijn honger naar meer titels en gouden medailles is nog niet gestild.
